Haklı olmak, kazanmak için kâfi değildir.
Çeşitli WhatsApp gruplarındayım. Hepsinin Erdoğan’ın iktidardan inmesi için haklı sebepleri var.
Peki, kazanmak için ne yapıyorlar? Oy veriyorlar. Bir ikisi de Kılıçdaroğlu mitingine katıldı. Öbür?
Parti üyeliği var mı; yok.
Parti-seçim çalışmalarına iştirak var mı; yok.
Partiye bağış var mı; yok.
Gerekirse bedel ödeme kararlılığı var mı; yok.
Ama bol mesaj yazma var, toplumsal medya paylaşımı var.
Bu hâl arkadaşlarımın eksikliği mi? Hayır.
Yıllar evvel, Gezi’den çabucak sonra iki kız arkadaşım CHP İstanbul Vilayet Başkanlığı’na üye olmak için başvurdu. Parti, o denli zorladıki vazgeçtiler! O periyodun vilayet lideri bugün CHP teşkilatlarından sorumlu genel lider yardımcısı! Teşkilatçılığı nereden geliyor; Toplumsal Demokrasi Vakfı (SODEV) kuruculuğu ve Türkiye Toplumsal Ekonomik Siyasi Araştırmalar Vakfı (TÜSES) üyeliğinden! CHP’yi de vakıf üzere yönetiyorlar! (Bir de mesleğinde “damat” cv’si var!)
Bırakın neoliberal sağ sapmayı nasıl organize olacağını bilmeyenler kazanamaz.
Ve hâlâ ikinci cinste kazanmak için “ne yapmalı” tartışılmıyor, içi boş temenni kelamları havada uçuşuyor…
***
Sıklıkla duyuyorum:
-“Eğer YSK’nın ilan ettiği 49,52 gerçek olsaydı, Erdoğan itiraz eder, tüm sayımı tekrar yaptırır, gerekirse üç defa tekrarlatır ve ikinci cinse kalmadan 0,48’i çıkarırdı. Lakin hiç sesini çıkarmıyor?”
Diyelim ki bu türlü, “Erdoğan niçin sesini çıkarmıyor?” Bi de ben komplo teorisi yazayım:
-“Aslında Erdoğan seçimi birinci tıpta 50,03 oyla kazandı. Fakat bu oy oranıyla –özellikle de Batı’ya karşı güçlü başkanlık yapamayacağı için seçimin ikinci çeşide kalmasını istedi! Gayesi ikinci tıpta en az yüzde 55!”
İlk söylenen mi, yoksa benim yazdığım mı akılcı geliyor?
Ayrıca… İnatla Erdoğan’ın oyları çaldığı tezi var ki en absürt bu! Çalmış lakin oyunu 49,52’de bırakmış o denli mi? Partinize sorsanıza 13 bin sandıkta niçin yoktular?
Kazanmak için gerçekler zemininde seçim sonucunu tahlil etmek kaide. Fakat nerede? Rasyonalite olmadığı için sandıktan sürekli yenik çıkılıyor…
***
Gelin gerçekçi olun, hamaseti bırakın.
İkinci tıpta Kılıçdaroğlu’nun işi çok sıkıntı. Hem ortadaki farkı kapatacak hem de “kesin kazanıyoruz” diye kandırılan moralsiz seçmenin tekrar sandığa gitmesini sağlayacak.
O halde ne yapmak lazım. Siyasi taktik şu olabilir mi:
-“Siz sandığa gitmezseniz ikinci çeşitte Erdoğan daha otoriter çıkar!” Yani:
-“Yaptırımı güçlü tek adam rejimini lakin siz durdurabilirsiniz!”
İnsanları sandığa götürecek emsal motivasyonlar kural. Ki sandığa gitmemişler ve kararsızlar olduğunu da hatırlatırım.
Öte yandan:
Erdoğan’ın işi de güç. Karşısında inatçı “seni seçtirmeyeceğiz” bloğu var. Bu ittifak bu motivasyon ile tekrar sandığa gidecektir.
Peki, asıl sandığa gitmeyecek kimler?
MHP seçmeni alacağını aldı, bir daha sandığa sarfiyat mi?
YRP, BBP, Hüda-Par alacağını aldı, bir daha sandığa sarfiyat mi?
Erdoğan’ın bunları sandığa götürmesi için güçlü argümanlara gereksinimi var. “Kandil kozu” birinci çeşitte işine çok yaradı. Ya ikinci tıpta?
CHP’nin ortakları-ittifakları sandığa gidecek mi? Zorunda oldukları anlatılmalı. Zira:
Kılıçdaroğlu yüzde 44 altına düşer ve Erdoğan yüzde 60 ile seçilirse neler olacağı bildirisi net verilmeli: Tehlikenin farkında mısınız?
Evet:
Muhalefet, komplo teorilerini, hamaseti, hayalciliği bırakıp hakikat zemininde siyaset yapmak zorunda.
Sürekli “haklıyız” demekle gelmez zafer!
Soner Yalçın